Kot tajski jest przodkiem współczesnego kota syjamskiego, który z biegiem czasu, dzięki selekcji dokonywanej przez hodowców, stał się znacznie dłuższy. Niektórzy hodowcy kontynuują jednak hodowlę kota tajskiego, który, w przeciwieństwie do syjamskiego, jest znacznie bardziej muskularny, z zaokrąglonym pyszczkiem i pyzatymi policzkami. Również charakter jest inny, tajski jest bardzo czuły, inteligentny, aktywny i jest określany przez wielu jako pies-kot, w rzeczywistości ma wiele zachowań wspólnych z psami, zarówno ze względu na jego towarzyski charakter, jak i przywiązanie do ludzi.
Pochodzi z Tajlandii, jak sama nazwa wskazuje, a kiedy mówimy o tajskim, mówimy również o syjamskim, ponieważ pochodzenie tych dwóch ras jest dokładnie takie samo. Około końca XIX wieku z Tajlandii, czyli starożytnego Syjamu, sprowadzono do Wielkiej Brytanii kilka okazów kota syjamskiego, które odniosły spory sukces zarówno ze względu na swój wygląd, jak i charakter.
Dopiero pod koniec lat 70-tych ubiegłego wieku niektórzy hodowcy rozpoczęli bardziej specyficzną selekcję, która chciała podkreślić egzotyczne cechy rasy i po starannym krzyżowaniu i selekcji doszli do uzyskania obecnego kota syjamskiego o zwężonym i smukłym wyglądzie. Inni, wręcz przeciwnie, jak już wspomniano wcześniej, nadal hodować starożytnego kota syjamskiego, ktżry został następnie nazwany tajski, aby odróżnić go od innych.
Charakter kota tajskiego
Kot tajski jest bardzo towarzyski, ekspansywny, a także bardzo rozmowny. Często szuka kontaktu fizycznego, uwielbia, w rzeczywistości, siedzieć na kolanach pana, a w każdym razie być zawsze tak blisko, jak to możliwe. W rzeczywistości, ma tendencję do wiązania się z członkiem rodziny, z którym staje się nierozerwalnie związany i cierpi, jeśli jest zaniedbywany przez tego, którego wybrał. Jest jednak bardzo czuły również w stosunku do innych członków rodziny.
Bardzo dobrze adaptuje się zarówno do środowiska jak i do rodziny zastępczej, bez problemu może mieszkać tylko w mieszkaniu, jak również w licznej rodzinie zastępczej lub z jednym właścicielem. Ważne jest, aby nie zostawiać go samego na dłuższy czas, ponieważ bardzo cierpi z powodu samotności. Uwielbia się bawić i dlatego dobrze dogaduje się z dziećmi, a także z innymi zwierzętami, z którymi dzieli środowisko.
Można go uczyć zabaw, takich jak szukanie swoich zabawek i przynoszenie ich z powrotem, a przy odrobinie cierpliwości można go również nauczyć wychodzenia na smyczy. Bardzo lubi ciepło i zimą zawsze przebywa w pobliżu kominków lub kaloryferów. W ogóle nie dba o wychodzenie z domu w deszczowych i zimnych porach roku, podczas gdy, przeciwnie, jeśli ma możliwość korzystania z tarasu lub ogrodu w lecie, uwielbia wylegiwać się na słońcu.
Jak już wspomniano, bardzo dużo miauczy, i w ten sposób wie, jak dać do zrozumienia, a także prosić o uwagę, z nieznajomymi jest bardzo ciekawskim kotem, podchodzi natychmiast, ale to od niego zależy, czy zaakceptuje osobę, czy nie.
Wygląd kota tajskiego
Tajski jest kotem średniej wielkości, samiec może osiągnąć maksymalnie około 5 kilogramów. Ciało jest muskularne, ale jednocześnie smukłe i eleganckie. Łapy są średniej długości, zaokrąglone na końcach. Ogon jest średniej długości, lekko zwężający się i zakończony spiczastą końcówką.
Głowa jest w kształcie klina z zaokrąglonymi konturami, nieco dłuższa niż szersza. Uszy są średniej wielkości, szerokie u podstawy, dobrze rozstawione i z zaokrąglonymi końcami. Oczy są lekko migdałowate, dość mocno oddalone od siebie, o pięknym niebieskim kolorze, jasne i błyszczące.
Włosy płaszcza są krótkie, prawie bez podszerstka. Jest gęsty i jedwabisty, charakteryzuje się odcieniem koloru zwanym colorpoint, dlatego musi mieć wyraźny kontrast między kolorem czubków a kolorem ciała. W skład punktu wchodzą: uszy, maska, łapy i ogon. Kolory płaszcza mogą być rżżne, najbardziej powszechne jest punkt fok, ciało krem i punkt brązowy, czyli kończyn. Pozostałe kolory, zawsze rygorystycznie colorpointowe, to: czerwony, niebieski, kremowy, czekoladowy, ognisty, liliowy.
Pielęgnacja i zdrowie kota tajskiego
Kot tajski, należący do prastarej, naturalnej rasy, jest silny, zdrowy i długowieczny.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, to w okresie linienia wskazane jest szczotkowanie raz dziennie, natomiast w normalnych warunkach wystarczy kilka razy w tygodniu i wygładzanie jej miękką szmatką lub gumką, aby była lśniąca.
Do karmienia nie ma żadnych szczególnych środków, ponieważ jest to kot, który nie ma tendencji do tuczu.
