Rasa psów Akbash wywodzi się z Turcji i jest jedną z najstarszych znanych ras, które zachowały się do dziś w nienaruszonym stanie. Są tacy, którzy datują jego narodziny w zachodniej Turcji około 700 r. p.n.e. Istnieją bowiem dokumenty, które świadczą o istnieniu rasy bardzo podobnej do obecnego Akbasha już w czasach wczesnych cywilizacji tureckich.
Nazwa tego psa pochodzi od tureckiego słowa Akbash, które oznacza „białą głowę”, w rzeczywistości ich główną cechą jest całkowicie biała sierść. Niestety, wydaje się, że rasa ta prawie całkowicie wyginęła, w rzeczywistości trudno jest znaleźć okazy, co do których mamy absolutną pewność, że należą do tej rasy.
W Turcji pies ten był używany do ochrony stad owiec. Jest to w rzeczywistości doskonały pies pasterski, nieustraszony, samodzielny i bardzo opiekuńczy w stosunku do stada. Charakterystyczny biały kolor sierści wydaje się być wyborem dokonanym na przestrzeni wieków przez pasterzy, którzy dążyli do jak największego urozmaicenia tej rasy i uczynienia jej bardziej rozpoznawalną nawet w środku nocy.
Akbash jest największym z tureckich psżw stróżujących, jest podobny do niedźwiedzia w wielkości, w rzeczywistości samiec może ważyć ponad 60 kg, zawsze był ceniony za jego siłę i nie boi się niczego.
Akbash został sprowadzony do Stanów Zjednoczonych około 1970 roku przez Judith i Davida Nelsonów, którzy prowadzili badania nad psami o białym umaszczeniu z rejonów zachodniej Turcji. Przywieźli oni około 40 okazów do Stanów Zjednoczonych i rozpoczęli program hodowlany na tym terytorium, ale w chwili obecnej liczba okazów nie jest znana. Amerykański Departament Rolnictwa od lat 80-tych zaczął używać tych psów w swoim programie kontroli drapieżników.
Charakter psa Akbash
To nie jest pies odpowiedni dla każdego, wręcz przeciwnie, aby móc szkolić jeden, konieczne jest, aby nie być na pierwszym doświadczeniu i musi być w stanie natychmiast jasno określić role, ponieważ pies musi absolutnie zidentyfikować swojego pana jako lidera. Musi być szkolony od najmłodszych lat i musisz być dla niego autorytatywny, ale nie autorytarny. Jest to więc pies trudny do wyszkolenia, wręcz jeden z najtrudniejszych. O treningu porozmawiamy później.
Jeśli chodzi o charakter, to są to psy bardzo odważne, silne i bardzo niezależne, zdolne do podejmowania samodzielnych decyzji, niezależnie od wskazówek człowieka. Jest to o tyle prawdziwe, że pasterze często powierzają im stada i inwentarz, licząc na ich zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji.
Jest to pies, który jest bardzo wierny swojemu właścicielowi i jego rodzinie, chroni swoich członków nawet za cenę własnego życia, a może stać się zadziorny i bardzo agresywny, jeśli zauważy sytuację niebezpieczną dla swojej rodziny. W rzeczywistości, jeśli jest odpowiednio przeszkolony, jest doskonałym psem stróżującym. Są one rżwnież bardzo inteligentne psy i są w stanie wywęszyć niebezpieczeństwo, nawet gdy wszystko wydaje się być spokojne, z niebezpieczeństwem, jednak, że kierując się własnym instynktem, działają autonomicznie, nie słuchając swojego pana.
Niestety nie reaguje dobrze na obecność innych psów ze względu na swój charakter przywódcy stada, szczególnie w przypadku dużych psów. W ten sam sposób nie ma dobrych relacji z ludźmi, których nie zna, chyba że są mu przedstawieni przez właściciela, wtedy nie ma problemów, bo pies ufa swojemu człowiekowi. Jeśli jednak od najmłodszych lat był oswajany z innymi zwierzętami, a także z dziećmi, rozwija w sobie silny instynkt ochrony tych zwierząt.
Absolutnie nie jest to pies do trzymania w mieszkaniu, potrzebuje dużo przestrzeni, wciśnięty w małe pomieszczenia, lub niezbyt duże wybiegi może próbować uciekać. Nie jest to pies do towarzystwa, nawet jeśli bardzo przywiązuje się do pana. Jest to czysto stróżujący pies, i byłoby wskazane, aby trzymać go z dala od centrów miejskich, ewentualnie na wsi i w odosobnionych miejscach.
Szkolenie psów rasy Akbash
Mówiąc o szkoleniu, warto pamiętać, że w 2019 roku Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. opublikowało zaktualizowaną wersję listy psów ras szczególnie niebezpiecznych, a rasa psów Akbash jest wśród nich. Tak więc rola, jaką pies będzie musiał odegrać, a przede wszystkim jego szkolenie, będzie miało zasadnicze znaczenie dla powodzenia związku.
Jak już wspomniano, są to również psy bardzo trudne w szkoleniu, dlatego dobrze byłoby oprzeć się na doświadczonym trenerze, który ułatwiłby to zadanie. Akbash musi być szkolony niemal natychmiast, zazwyczaj w pierwszych 16 tygodniach życia, w okresie, w którym jest bardziej podatny i podatny na nauki mistrza.
Szkolenie tej rasy wymaga dużo czasu i cierpliwości i jest absolutnie źle mieć agresywne lub gwałtowne postawy z nimi, ponieważ ten pies zawsze ma tendencję do reagowania i może stać się agresywny rżwnież wobec swojego pana, nigdy nie wolno podnosić głosu ani prżbować go przestraszyć, bo ten pies po prostu reaguje, nigdy nie wycofuje się i nie boi się niczego. Z tego powodu jego reakcje mogą być jeszcze bardziej niebezpieczne, zważywszy na duże rozmiary i silne umięśnienie, jakie posiada.
Tak więc szkolenie Akbasha może być tylko jako psa stróżującego lub jako psa pasterskiego. Jest to również bardzo aktywny pies i musi się dużo ruszać, więc ideałem dla nich byłoby po prostu pilnowanie stada, zwłaszcza tych, które przemieszczają się o różnych porach roku w poszukiwaniu lepszych pastwisk. A jako psy pasterskie są naprawdę dobre, mają naturalną predyspozycję do ochrony stada i nigdy nie zostawią go samego, żeby pobiec za wilkiem czy innym drapieżnikiem, który będzie tylko próbował uciec. Jest niezmordowany i utrzyma stado pod pełną kontrolą.
Wygląd rasy psów Akbash
Pies ten, podobnie jak inne podobne psy, takie jak owczarek abruzyjski maremma i owczarek pirenejski, został wyselekcjonowany tak, aby mieć całkowicie białe umaszczenie. Pies tego koloru, jest łatwo rozpoznawalny od pasterza w ciemnych chwilach, a więc i o świcie i o zmierzchu, trudno go pomylić z wilkiem.
Wysokość samca w kłębie waha się między 75 a 86 centymetrów, podczas gdy samica jest mniejsza. Idealna waga to około 60 kilogramów. Pies ten jest bardzo silny fizycznie, muskularne ciało ukryte pod gęstą białą sierścią. Ma mocne, stożkowate łapy z grubymi pazurami i długi, kędzierzawy ogon, który jest bardzo gruby. Potrafi trzymać głowę i odpierać różnego rodzaju drapieżniki.
Głowa jest dłuższa niż szersza i masywna, uszy są w kształcie litery V z zaokrąglonymi końcami, zwykle opadającymi ku dołowi. W Turcji. często, u psów pasterskich, uszy są przycięte. Oczy są w kształcie migdałów i dobrze rozmieszczone i są brązowe z gradacji przechodzącej od jasnego do ciemnego brązu.
Płaszcz jest bardzo gęsty i ma podwójną warstwę włosów, przydatne do odporności na niskie temperatury. Pierwsza warstwa jest rzadsza i dłuższa, druga jest znacznie grubsza i krótsza. Kolor sierści; ściśle biały.
Zdrowie i pielęgnacja psów rasy Akbash
Akbash jest silnym i wytrzymałym psem, którego średnia długość życia wynosi 10-12 lat. Jako czystej krwi, jest to pies, który generalnie cieszy się doskonałym zdrowiem, mniej podatny na choroby niż inne rasy psów. Jak wiele innych dużych ras psów, może cierpieć na dysplazję stawów biodrowych, niedoczynność tarczycy, kardiomiopatię rozstrzeniową i skręt żołądka.
Jeśli chodzi o żywienie, to jest ono takie samo jak u innych ras psów molosowatych, generalnie jedzą raz dziennie w sposób obfity, w zimnej porze roku lepiej podzielić posiłek na dwa razy, jeden rano i jeden wieczorem, muszą jednak codziennie wykonywać ćwiczenia fizyczne.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, należy ją szczotkować co najmniej dwa razy w tygodniu, aby uniknąć kołtunżw, a w okresie linienia, gdy traci ona dużo, nawet dwa razy dziennie. Zwykle myje się ją raz w miesiącu.
