Pochodzenie rasy czechosłowackich wilczaków jest dość niedawne. Rasa ta narodziła się około 1955 roku w ówczesnej Czechosłowacji, gdzie podjęto próbę stworzenia rasy psów o wyglądzie wilka, ale charakterze psa domowego. W tym celu owczarki niemieckie zostały skrzyżowane z wilkami karpackimi. Pierwsze eksperymenty nie były zbyt przekonujące, ponieważ zwierzęta były albo zbyt płochliwe, albo zbyt agresywne. Potomstwo musiało być hodowane, aby rozcieńczyć wilczą krew. Uzyskane osobniki skrzyżowano z owczarkami niemieckimi i ponownie zredukowano zawartość krwi wilka do 25%.
Ale wyniki były bardzo dobre, uzyskano rasę, która jest w stanie pokonać do 50% więcej dystansu niż owczarki niemieckie bez odpoczynku, bez nierównomiernego ścierania się opuszek łap, jak to zwykle bywa u psów. Ma lepszy zmysł orientacji, bardziej przenikliwe widzenie nawet w nocy, lepszy węch i słuch. Płaszcz jest również bardziej użyteczny, ponieważ ma lepsze właściwości izolacyjne.
Od 1989 r. owczarki niemieckie nie są już wykorzystywane do hodowli, a w jej skład wchodzi wyłącznie rasa, która od 1999 r. jest również uznawana przez FCI.
Ze względu na swoją budowę ciała i doskonałą dyscyplinę, rasa ta dołączyła do Korpusu Obrony Cywilnej, często wykonując ekstremalne akcje ratunkowe w górach i różne działania ratownicze.
Ciekawostką jest fakt, że wilczarz czechosłowacki został wykorzystany do zagrania roli wilka w słynnym filmie „Tańczący z wilkami” z udziałem aktora Kevina Costenra. Wilczarz ten otrzymał przydomek białych skarpetek, ponieważ jego białe łapy wyróżniały się na tle szarej sierści, wyglądając jak skarpetki.
Dziś ten pies jest często wybierany ze względu na swoją urodę i wyrazistość, ale musi być wybrany przez osobę, która ma doświadczenie z psami, a zwłaszcza z tą rasą, a ja omówię to bardziej szczegółowo w charakterze wilczarza czechosłowackiego.
Charakterystyka rasy czechosłowackich psów wilczaków
Wilczarz czechosłowacki jest bardzo aktywnym, żywym, wytrzymałym i inteligentnym psem, który łatwo się uczy i szybko reaguje. Ma bardzo silną więź z właścicielem opartą na szacunku, przywiązaniu i wielkiej lojalności, ale musi postrzegać swojego właściciela jako przywódcę stada. A ten ostatni musi być dobrym przywódcą, musi mieć dużo cierpliwości i musi wiedzieć, jak narzucić się z odpowiednim autorytetem, pies musi czuć, że jego pan jest przywódcą stada.
Relacja z dziećmi w ogżle jest dobra, widzi je jako szczeniaki z paczki i dlatego należy ich bronić, choć nigdy nie należy zostawiać małych dzieci samych z psami tej wielkości. Szczególnie samice są bardzo przywiązane do domu i do pojęcia rodziny, są bardzo lojalne i mają szczególne poczucie ochrony w stosunku do swoich szczeniąt.
W stosunku do obcych są jednak bardzo ostrożne, wymagają bardzo wczesnej socjalizacji, aby rozładować spotkania z innymi psami, ale zazwyczaj w przypadku tej rasy relacje z osobami obcymi dla rodziny oraz z psami i kotami będą nieco trudne do opanowania. Samce są szczególnie dominujące w stosunku do innych psów, ale w przeciwieństwie do innych ras, samce i samice w różnym wieku mogą bez problemu współistnieć.
Jest to żywy i bardzo aktywny pies, potrzebuje dużo ruchu i cierpi z powodu samotności, w rzeczywistości, jak w hierarchii stadnej, chce być częścią jądra rodziny, ktżre postrzega jako paczkę; jeśli jest wykluczony bardzo cierpi i w konsekwencji może stwarzać problemy, próbując na wszelkie sposoby, aby wejść do niego.
Jak już wspomniano, nie jest to pies łatwy w obsłudze, dlatego nigdy nie jest zalecany jako pierwszy pies, ale nadaje się dla ekspertów. Jeśli nie jest przeszkolony w optymalny sposób, pies ten staje się nie do opanowania i dla tego niestety, również biorąc pod uwagę, że w tej chwili jest to pies mody, a wiele osób kupuje go z tego powodu, nie jest trudne, że niektóre okazy są następnie zabrane do hodowli lub zdegradowany do pola w ogrodzie.
Wygląd psa rasy wilczarz czechosłowacki
Rasa czechosłowackich wilczaków jest bardzo atrakcyjną i modną rasą. Jego wygląd jest wspaniały i dziki. Pod względem budowy ciała, ruchu i umaszczenia jest bardzo podobny do wilka. W wielkości jest większa niż przeciętna, a my mamy do czynienia z rasą, ktżra jest bardziej zwinny i elegancki niż klasyczny pies pasterski, z wyważone i harmonijne formy i proporcje.
Wymiary samca w kłębie to około 65 centymetrżw przy wadze około 25-26 kilogramżw, samica zwykle trochę mniej. Ma prostokątną strukturę, mocną, ale zgrabną, z solidną konstytucją. Kończyny są długie, masywne, równoległe i proste, a stopy lekko wyciągnięte na zewnątrz. Ogon jest zamocowany wysoko, w pozycji spoczynkowej zwisa w dół. Ma harmonijny, wydłużony i lekki kłus, w którym kończyny jak najdokładniej dotykają podłoża.
Głowa widziana z góry tworzy tępy klin, kufa jest tępa prawie ostra o dość suchych rysach somatycznych. Oczy są małe i skośne, koloru bursztynowego, ale o zdecydowanym wyrazie. Uszy są małe, cienkie i trójkątne. Trufla jest wyrazista i ma czarny kolor.
Sierść jest mocna, gładka, ale też miękka, gęsta i odporna, z obfitym podszerstkiem, zwłaszcza w okresie zimowym. W rzeczywistości istnieje duża różnica między płaszczem zimowym a letnim. Umaszczenie waha się od żółto-szarego do srebrno-szarego z typową jasną maską na pysku. Płaszcz jest również lekki w dolnej części szyi i klatki piersiowej.
Pielęgnacja i zdrowie psa rasy wilczarz czechosłowacki
Wilczarz czechosłowacki jest zdrowy i odporny, na ogół bardziej niż inne rasy. Może jednak cierpieć na dysplazję stawów biodrowych i mielopatię zwyrodnieniową, ale nie są one zbyt częste. Jego żywotność wynosi średnio około 15 lat.
Jego wodoodporny płaszcz jest w stanie wytrzymać deszcz, śnieg i pogodę, chroniąc psa przed zimnem, a nawet upałem, chociaż nie lubi zbytnio słońca i ma tendencję do łatwego nagrzewania się, a nawet doznawania udaru cieplnego w szczególnie gorące lata.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, jest ona bardzo prosta, wystarczy dobre szczotkowanie raz w tygodniu i kilka razy w okresie linienia, aby mieć czystego i bezwonnego psa, w rzeczywistości rasa ta, jak wiele ras prymitywnych, nie śmierdzi.
Jeśli chodzi o karmienie, dobrze zbilansowana dieta, zwłaszcza w fazie wzrostu, jest wystarczająca do uzyskania dobrego dorosłego psa.
