Scottish Fold jest rasą kotów rodzimych w Szkocji. Jego najbardziej znaną cechą są uszy, małe i pochylone do przodu. Jego początki są bardzo niedawne. Pierwsze dowody na istnienie kota tego gatunku pochodzą z 1961 roku, kiedy to szkocki hodowca, William Ross, zauważył małego białego kota z tymi ciekawskimi uszami. Kociak nazywał się Susie i kiedy w 1963 roku urodził dwa szczeniaki z wygiętymi uszami, był początkiem hodowli tej rasy. Istniało kilka ras, z którymi kociak był kojarzony, w tym okaz brytyjskiego krótkowłosego włosia i stwierdzono, że co najmniej połowa kociąt miała charakterystykę wygiętych uszu.
Cecha ta jest związana z dominującym genem i dlatego krycie między kotami tej samej rasy jest surowo zabronione ze względu na wady kostno-stawowe spowodowane przez gen Folded Ear (FD). Dopuszczalna jest hodowla krzyżowa pomiędzy Scottish Fold i Scottish Straight (odmiany proste), British Shorthair i American Shorthair.
Niestety, na przestrzeni lat odkryto wiele problemów zdrowotnych, takich jak wady rozwojowe stawów i głuchota, dlatego też pan Ross wysłał kilka okazów do Ameryki, gdzie uczony, dr Neil Todd badał dogłębnie gen Folder i zapobiegano kilku chorobom, choć nadal rasa ta może podlegać rozwojowi nieprawidłowości szkieletowej zwanej osteochondrodystrofią w konsekwencji Fałd Szkocki może w młodym wieku rozwijać chorobę zwyrodnieniową stawów.
Charakter fałdu szkockiego
Ma bardzo słodki charakter, jest spokojny i potulny i nadaje się do mieszkania nawet z osobami starszymi, które nie są bardzo aktywne. Ważną rzeczą jest to, że jest on stymulowany przez liczne aktywności fizyczne i zabawne. Jeśli ma do dyspozycji zabawki, jest rozproszony i bawi się, ale lepsza jest zabawa z człowiekiem, przynajmniej kilka razy dziennie.
Jest lojalnym zwierzęciem i ma tendencję do upodobania się do osoby w rodzinie, ale także uważa innych członków. Nie jest lepkim zwierzęciem, woli być blisko swojego człowieka niż na nogach. Jest to najbardziej odpowiedni typ kota dla rodzin z nawet małymi dziećmi, jego chęć do zabawy i uległość przyciągają dzieci przychylnie, które ze względu na swój wygląd, uważają go za prawdziwą miękką zabawkę.
Biorąc pod uwagę absolutny brak agresywności tej rasy, również relacje z obcymi lub z tymi, którzy od czasu do czasu uczęszczają do domu, są dobre, nawet jeśli potrzebny jest mały okres adaptacji, aby zaakceptować innych ludzi.
Dobrze dogaduje się z innymi kotami, a także z psami, ale nie lubi szczególnie wzburzonych zwierząt, dlatego mając w domu inne zwierzęta, warto zainstalować półki, na których kot może schronić się w razie potrzeby.
Wokalnie nie jest zbyt komunikatywny, a kiedy komunikuje się, robi to bardzo subtelnym głosem.
Pojawienie się fałdu szkockiego
Jest to kot średniej wielkości, waga samca w rzeczywistości może osiągnąć około 6 kilogramów.
Jest dość umięśniony i ma krótsze niż przeciętne nogi niż ciało.
Ciało i głowa są zazwyczaj zaokrąglone i miękkie, w rzeczywistości sprawiają wrażenie raczej pulchnego kota. Uszy, które są charakterystyczne dla tego kota, są małe i dobrze wygięte do przodu i w dół oraz lekko zaokrąglone na końcach.
Oczy są oddzielone szerokim nosem, duże i okrągłe, nadają Szkockiej Fold słodki wyraz, i może być akwamarynowy niebieski, złoty żółty lub zielony.
Włosy mogą być zarówno krótkie jak i średnio długie, ale we wszystkich przypadkach mają gruby podkład, który zwiększa ich miękkość w dotyku. Jest gruby, miękki, obszerny i dobrze rozłożony i może być praktycznie w każdym kolorze lub kombinacji kolorów.
Ogon jest bardzo gruby i średniej długości, z lekko zaokrągloną końcówką, jest elastyczny i zwężony.
Zdrowie i opieka nad Fałdą Szkocką
Ten kot potrzebuje trochę więcej uwagi niż wiele innych ras. Jego sierść powinna być szczotkowana odpowiednio często, dwa lub trzy razy w tygodniu, aby uniknąć sęków.
W okresie pierzenia, nawet raz dziennie, należy pamiętać o tym, że traci dużo sierści i dlatego konieczna jest ostrożna pielęgnacja, aby uniknąć zbyt wielu kulek sierści, które kot może połknąć podczas mycia się. Również uszy powinny być okresowo czyszczone, aby uniknąć poważnych infekcji, jak również zęby.
Ogólnie rzecz biorąc, ma dobry stan zdrowia i średnią długość życia od 12 do 15 lat. Ma on tendencję do przybierania na wadze, dlatego należy sprawdzić jego dietę.
