Kot amerykański Bobtail jest dość młodą rasą kotów. Jego narodziny datuje się na lata sześćdziesiąte ubiegłego wieku. Swoim wyglądem przypomina małego rysia z zimowym futrem. Jego cechą szczególną jest ogon, bardzo krótki, ułożony do góry i przypominający pompon. Rasa ta pojawiła się spontanicznie z mutacji genetycznej, ale potem trzeba było uciec się do selekcji genetycznej, aby lepiej określić i utrwalić jej cechy.
Krótko mówiąc, jego historia jest następująca. Państwo Sanders spędzili wakacje w Arizonii, gdzie pewnego dnia, podczas spaceru, znaleźli kociaka o brązowej plamistej barwie tabby, który miał bardzo dziwny ogon: bardzo krótki i wysoko osadzony, przypominający pompon. Nazwali kotka Yodie i zabrali go ze sobą do domu po powrocie z wakacji. Miał być wykastrowany, ale przed tym wydarzeniem zdążył podejść do domowej kotki syjamskiej seal point. Na świat przyszedł miot kociąt w czarne i pręgowane paski, niektóre z długimi ogonami, inne z ogonami ojca. Jedno z kociąt, które pozostało na farmie, następnie skrzyżowane z kremowym punktem kategorii syjamskiej, ale z białymi stopami. Efektem były niebieskookie, krótkoogoniaste kocięta, bardzo podobne do syjamskich, z białymi łapkami.
Przyjaciel rodziny, który jest miłośnikiem kotów, postanowił uczynić z niej prawdziwą rasę poprzez kojarzenie kociąt z krótkimi ogonami. W trakcie krycia wprowadzono do potomstwa kota długowłosego, co dało początek odmianie amerykańskiego Bobtaila o półdługim włosie.
Rasa ta jest bardzo mało rozpowszechniona w Europie.
Charakterystyka kota amerykańskiego Bobtail
Wygląda jak mały ryś lub dziki kot, ale jego charakter jest zupełnie inny. Jest bardzo słodki i czuły w stosunku do wszystkich członków rodziny, w tym zwierząt. Jest to również bardzo inteligentny kot, można go łatwo nauczyć zabaw takich jak odzyskiwanie lub szukanie przedmiotów, można go nawet przyzwyczaić do wychodzenia na smyczy. Jest bardzo cierpliwy, dlatego nadaje się dla rodzin z dziećmi, a także dla osób starszych, bo choć jest kotem żywym i zwinnym, jest też dość leniwy i uwielbia wygodę, długie spanie na kanapie i w ogóle życie w mieszkaniu.
Ideałem dla niego byłby bezpieczny ogród, w którym mógłby spędzać czas biegając i wspinając się. W domu warto wyposażyć go w coś, gdzie będzie mógł się wspinać i ewentualnie zrobić sobie paznokcie. Jest wytrawnym myśliwym, więc spodziewajcie się, że gdy wyjdzie na dwór może przynieść do domu smakołyki. Nie lubi samotności, dlatego nie jest kotem odpowiednim dla osób przebywających wiele godzin poza domem, ale musi mieć się z kim bawić w ciągu dnia. Wobec obcych jest raczej ciekawski, może trochę nieśmiały, ale zbliża się pewnie, ciekawość wygrywa z nieśmiałością. Słynie z wydawania tryli i kłapnięć językiem, gdy jest szczęśliwy.
Wygląd kota amerykańskiego Bobtail
Amerykański Bobtail jest kotem średniej wielkości, samce mogą osiągać do 9 kilogramów, samice kilka kilogramów mniej. Ma dobrze rozwiniętą muskulaturę i kości, z łapami średniej długości, tylne są nieco dłuższe niż przednie, raczej krótkie w porównaniu z resztą ciała, masywne, z dość dużymi stopami, okrągłe i z kępkami włosów między palcami.
Głowa jest szeroka i zaokrąglona, proporcjonalna do ciała, uszy są średniej wielkości, szerokie u podstawy i z lekko zaokrąglonymi końcówkami. Oczy są duże i w kształcie migdałów, kolory mogą być miedziane, złote, żółto-zielone, a nawet niebieskie. Jego ogon jest bardzo szczególny: krótki, pokryty długimi, gęstymi i kudłatymi włosami. Waha się ona od 2 do maksymalnie 10 centymetrów.
Sierść, średnia do średniej długości, jest gruba i gęsta, wyposażona w gruby podszerstek. Zazwyczaj futro jest dłuższe i grubsze wokół głowy, na podbrzuszu, na grzbiecie i na ogonie. Może występować w każdym kolorze i wzorze sierści, jak brązowy, czarny, czekoladowy, niebieski, liliowy, czerwony, kremowy, z białym lub bez.
Zdrowie i pielęgnacja kota amerykańskiego Bobtail
Amerykański Bobtail może żyć do 15 lat lub dłużej. Są one bardzo odporne na choroby i nie mają szczególnej podatności na choroby genetyczne. Może być jednak dotknięty dysplazją stawów biodrowych, problemami z kręgosłupem, szczególnie u tych z bardzo krótkim ogonem oraz problemami z zapaleniem skóry. Jeśli chodzi o karmienie, dobrze jest kontrolować ilość jedzenia, ponieważ ma tendencję do jedzenia więcej niż to konieczne, jest kotem zdecydowanie leniwym, często nie wykonuje ćwiczeń, które powinien wykonywać.
Do pielęgnacji płaszcza, nie traci dużo włosżw, z wyjątkiem okresu linienia, to jest dobre, a następnie szczotkować go raz w tygodniu. W pozostałych przypadkach obowiązują ogólne zasady postępowania, które są przyjęte dla wszystkich ras kotów.
