Rasa psów azawakh należy do grupy chartów. Występuje w Afryce, w miejscu położonym pomiędzy Nigrem, Mali i Burkina Faso, a konkretnie w dolinie Azawakh, od której bierze swoją nazwę, ale do 1970 roku nikt o nim nie słyszał. Ten pies jest psem Tuaregów, którzy nazywają go Oska. Jest to bardzo stara rasa i jest również znany jako chart afrykański.
Dla Tuaregów, ktżrzy mają go jako towarzysza od wiekżw, to nadał się zarżwno do zadania psa stróżującego i psa myśliwskiego, szczegżlnie zajęcy i gazel dzięki swojej prędkości, ale dziś jest rżwnież ceniona za jego eleganckie piękno.
Pierwsze hodowle poza Afryką zostały przeprowadzone we Francji w latach 70. i to właśnie we Francji można znaleźć najwięcej europejskich przykładów. Niestety jest to nadal bardzo rzadki pies i niewiele o nim wiadomo.
Charakterystyka rasy psów azawakh
Azawakh jest psem bardzo aktywnym, żywiołowym i zawsze w ruchu. Używane od wiekżw do śledzenia pustynnych nomadżw na ich podróże i polowania, to na pewno nie będzie pies kryty, ale może dostosować się do tego, ponieważ kocha komfort, może nawet relaks na kanapie, ale nadal pozostaje uważny na wszystko, co dzieje się wokół niego. Jak każdy chart potrzebuje codziennego ruchu, może nawet kilkukrotnego.
Nie jest to pies łatwy do wyszkolenia, ma reputację bardzo trudnego. Ma ona bardzo niezależny i autonomiczny charakter. Jego szkolenie jest trudne, ponieważ nie chce być zmuszany do robienia rzeczy, na które nie ma ochoty. Musimy pamiętać, że mamy do czynienia z bardzo wrażliwym psem, z bardzo silnym charakterem, dlatego musimy ustanowić edukację, ktżra nie jest ani narzucanie, ani karanie, starając się sprzyjać jego wrażliwość i jego naprawdę niezwykłą pamięć.
Edukacja jest niezbędna do zarządzania takim psem i musi być przeprowadzona natychmiast, w pierwszych miesiącach życia. Socjalizacja zarówno z ludźmi jak i ze zwierzętami musi być również bardzo wczesna. Z obcymi, w rzeczywistości, byłby prawie agresywny, jeśli nie jest zsocjalizowany, a także z innymi psami, zwłaszcza tej samej płci.
Jednak gdy już zdobędzie psie zaufanie, jest słodkim i czułym psem, który bardzo przywiązuje się do swojego właściciela i rodziny, do której będzie nierozerwalnie przywiązany.
Wygląd rasy psów azawakh
Azawakh jest psem średniej wielkości, jego wysokość w kłębie dla samców waha się od 64 do 74 centymetrów, a jego waga wynosi około 22 kilogramów, samice zazwyczaj ważą nieco mniej. Jego waga jest raczej niska, w porównaniu z innymi masywniejszymi psami tego samego wzrostu.
Jest szczególnie wysoki na kończynach i bardzo elegancki, ogólne wrażenie jest takie, że jest bardzo delikatny, ale jego siła jest wyraźnie widoczna dzięki muskulaturze podkreślonej przez delikatne tkanki. Jest długi, ale potężny, a jego ciało wpisuje się w prostokąt z najdłuższym bokiem w pionie. Kończyny są długie, muskularne i delikatne, odcinek lędźwiowy jest wysklepiony, krótki i suchy, żebra na ogół ukazują się w całej swej długości nawet gołym okiem. Ogon jest opadający w stosunku do nasady ciała z lekko uniesioną końcową częścią.
Jego chód jest jedną z zalet tej rasy i charakteryzuje się dużą lekkością i elastycznością.
Głowa Azawacha jest wydłużona i delikatna, zamyka się w prostej, ostrej kufie z czarną lub brązową truflą. Czaszka jest prawie płaska i raczej wydłużona. Uszy są wysoko osadzone, ale zawsze opadające i płaskie, w kształcie trójkąta z lekko zaokrąglonym czubkiem. Oczy są w kształcie migdałów, koloru ciemnego lub bursztynowego i bardzo duże.
Sierść jest skąpa, delikatna i cienka. Niektóre osobniki nie mają okrywy włosowej na brzuchu i w takim przypadku skóra jest wyraźnie widoczna. Umaszczenie rasowe to płowe z białymi plamkami, jasne piaskowe lub czerwonawe tygrysie pręgi. Nie mają prawie żadnego podszerstka i prawie w ogóle nie zrzucają sierści.
Pielęgnacja i zdrowie psów rasy Azawakh
Rasa psów azawakh jest bardzo odporna i silna, nie ma szczególnych chorób, na które jest szczególnie podatna, ale podobnie jak inne charty jest wrażliwa na niektóre leki oraz środki znieczulające i uspokajające. Niektórymi problemami zdrowotnymi mogą być nadczynność tarczycy, padaczka i problemy kardiologiczne, ale nie skutkują one wysokimi liczbami. Długość życia tych psów wynosi od 12 do 14 lat.
Pielęgnacja sierści jest bardzo prosta, w zasadzie wystarczy szczotka raz w tygodniu, aby sierść była zawsze na swoim miejscu.
Jeśli chodzi o jedzenie, konieczne jest, aby zwrócić uwagę na dawki, w rzeczywistości są to solidne psy, ktżre jednak musi pozostać zwinny i szczupły wygląd, dlatego też, oprżcz ćwiczeń fizycznych, ktżre muszą być codziennie, wyważone i dozowane diety.
