Rasa psów drever wywodzi się ze Szwecji i jest szczególnie rozpowszechniona w Skandynawii i krajach północnej Europy. W pozostałych częściach świata jest prawie nieznany. Pochodzenie drevera, zwanego w oryginalnym języku szwedzkim schwedische dachsbrake, nie jest zbyt jasne. Bardzo niewiele wiadomo o tym psie przed 1900 rokiem. Istnieje kilka hipotez; jedna z nich głosi, że przodkowie tego psa byli obecni w Szwecji od wielu wieków. Inna teoria głosi, że rasa powstała znacznie później, bo około 1900 roku, kiedy to skrzyżowano psy gończe z niskimi pazurami pochodzące z Europy Środkowej, w szczególności niemieckie i westfalskie dechsbraki.
Niektórzy eksperci przypuszczają, że psy te, wprowadzone do Szwecji pod koniec XIX wieku, zostały skrzyżowane z innymi rodzimymi psami o tych samych cechach morfologicznych, co dało początek współczesnemu Dreverowi. W praktyce jest to jednak szwedzka wersja jamnika.
Jest to rasa, która bardzo dobrze znosi zimno, szybko się porusza i jest bardzo spokojna na śniegu. W kraju pochodzenia jest wykorzystywany jako pies myśliwski, do polowań na dziki i sarny.
Ze względu na swoją wielkość i temperament jest obecnie uważany również za doskonałego psa rodzinnego, choć potrzebuje dużo ruchu, aby wyzwolić swoją naturalną energię jako pies myśliwski.
Charakterystyka rasy psów Drever
Drever jest bardzo inteligentną rasą, bardzo przywiązaną do właściciela i jego rodziny. Jest wierny i oddany, potulnie wykonuje polecenia i nadaje się do towarzystwa dzieci. Jednak jego największą potrzebą jest polowanie, dlatego dobrze byłoby, gdyby pies ten został adoptowany przez myśliwego, aby mógł w pełni wykorzystać swój instynkt. Nie jest przystosowany do życia w mieszkaniu i lubi spędzać czas na świeżym powietrzu. Zimno nie stanowi dla niego problemu, ponieważ od pokoleń jest przyzwyczajony do mroźnych skandynawskich zim.
Jeśli właściciel nie jest myśliwym, musi być przynajmniej wysportowany i nie prowadzić siedzącego trybu życia, ponieważ pies ten potrzebuje codziennej dawki ruchu i stymulacji. Idealnym miejscem dla niego jest ogród, w którym może przebywać na świeżym powietrzu przez większość dnia, ale należy pamiętać, aby był on dobrze ogrodzony, ponieważ jego instynkt drapieżny jest bardzo silny i może uciec za jakąś zdobyczą.
Jest bardzo dobrym psem gończym, jest szybki i ma niezwykły węch, dzięki czemu pokazuje całą swoją wartość w polowaniu na sarny, lisy, dziki, które goni i udaje mu się wypchnąć w zasięg broni myśliwego. Jest tak agresywny wobec tych zwierząt, które często są od niego większe, że potrafi je zastraszyć swoją szybkością i ostrym szczekaniem.
Jego ulubioną zabawą jest szukanie ofiar, nawet małych, które można złapać dla zabawy. Z tego powodu nie nadaje się do współżycia ze zwierzętami innymi niż psy. Ma tendencję do postrzegania innych jako ofiary. Jednak w przypadku psów o wiele łatwiej jest je uspołecznić, ponieważ zazwyczaj polują one w stadach.
Jeśli chodzi o szkolenie, trzeba wykazać się pewną finezją, ponieważ jest to pies uparty i ma tendencję do robienia własnych rzeczy. Dlatego konieczne jest posiadanie minimalnego autorytetu, który sprawi, że będzie on nam posłuszny. Ma również tendencję do bardzo towarzyskiego zachowania w stosunku do obcych, nie jest więc dobrym psem stróżującym.
Wygląd psa rasy drever
Drever jest psem małej lub średniej wielkości. Wysokość w kłębie u samca wynosi najwyżej 40 cm, a jego waga od 14 do 16 kg, u samicy zwykle nieco mniej.
Mimo że jest krótki i długi, ma dobrze proporcjonalną budowę ciała, ale wcale nie jest niezgrabny, wręcz przeciwnie – chodzi z wysoko uniesioną głową, dumny, mimo swojego drobnego wyglądu. Ciało jest mocne i masywne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami i sprawia wrażenie bardzo zwinnego. Jego nogi są bardzo krótkie, co pozwala mu polować w trudnym terenie oraz przeciskać się i kopać w bardzo małych przestrzeniach.
Kończyny są jednak bardzo silne, proste i równoległe, tylne kończyny mają szerokie i umięśnione uda. Ogon jest duży i długi, noszony zwisająco w stanie spoczynku i szablowato, kiedy pies jest aktywny.
Głowa jest duża i raczej szeroka w stosunku do ciała. Jest on dość wydłużony i zwęża się w kierunku trufli. Czaszka jest lekko wypukła. Trufla jest duża i zazwyczaj czarna. Oczy są bardzo wyraziste, o wyrazistym i żywym spojrzeniu, zwykle ciemnego koloru i okrągłego kształtu. Uszy są zwieszające się, szerokie, z zaokrąglonymi końcami i nisko osadzoną linią włosów.
Sierść jest szorstka, prosta i dobrze przylegająca do ciała. Nie ma typowej wysokości na całym ciele, zwykle jest krótszy na głowie, uszach i dolnych częściach kończyn. Na szyi, plecach i za udami jest nieco dłuższa. Jeśli chodzi o umaszczenie, można je spotkać we wszystkich kolorach, zazwyczaj mają białe oznaczenia wyraźnie widoczne po wszystkich stronach, pełny kołnierz wokół szyi oraz białe obszary na kończynach, łapach i nasadzie ogona.
Zdrowie i pielęgnacja psów rasy drever
Drever jest psem o doskonałym zdrowiu i nie ma żadnych poważnych problemów, które są typowe dla tej rasy. Może cierpieć na infekcje uszu i urazy myśliwskie, ponieważ jest bardzo agresywny w stosunku do zdobyczy. Jego średnia długość życia wynosi około 13 lat. Jest bardzo odporny na zimno i śnieg, dlatego może mieszkać również na zewnątrz, ale nie toleruje dużych upałów, dlatego w okresie letnim nie należy zbytnio narażać go na upały, ponieważ jest podatny na udar cieplny.
Nie ma tendencji do przybierania na wadze, dlatego wystarczy zrównoważona dieta, a przede wszystkim dużo ruchu. Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, wystarczy szczotkować ją kilka razy w tygodniu i sprawdzać po powrocie z polowania.
