Rasa psów Hokkaido zawdzięcza swoją nazwę wyspie Hokkaido, wyspie w Japonii, gdzie uważa się, że została sprowadzona w 1100 r. Pozostając zawsze na tej wyspie, pula genów tych psów została zachowana w czystości i nie była krzyżowana z innymi rasami. Eksperci uważają, że jest to prawdopodobnie najbardziej prymitywna i najstarsza z japońskich ras psów. Datuje się ją nawet na ponad 3000 lat.
Najprawdopodobniej wywodzi się od starożytnych japońskich psów myśliwskich zwanych matagi-ken. Zostały one przywiezione na wyspę przez ludy Ainu. Wiele Hokkaido ma niebieskie języki, więc uważa się, że mają one wspólne pochodzenie z chow chow i shar pei.
Hokkaido to przede wszystkim pies myśliwski; w rzeczywistości były używane do polowania na niedźwiedzie brunatne. Atakowały je od tyłu, gryząc je w szyję, aż do wyczerpania. Wykorzystywano je również do polowań na jelenie i dziki. Jest to rasa, która dużo szczeka podczas pogoni za zdobyczą, dzięki czemu myśliwy zawsze może określić swoją pozycję, co ułatwia polowanie. Ludzie Ainu, którzy byli zręcznymi rybakami, używali tego psa jako pomocnika podczas łowienia łososia w rzekach.
Rasa ta została po raz pierwszy opisana w 1869 roku przez odkrywcę i przyrodnika Thomasa W. Blakistona, a w 1937 roku została nawet uznana za „pomnik przyrody” przez japońskie Ministerstwo Edukacji, a później za pomnik narodowy.
W Japonii mieszkańcy Hokkaido z powodzeniem uczestniczyli w akcjach poszukiwawczych i ratunkowych. Jedna z pamiętnych akcji ratunkowych miała miejsce w 1902 roku, kiedy to ekspedycja wojskowa została złapana w zamieci w górach Hakkoda, a jej członkowie zostali odnalezieni przez te psy.
Dopiero od niedawna rasa ta jest również wykorzystywana jako pies do towarzystwa i stróżujący.
Charakter rasy psów Hakkaido
Główną cechą, z której znany jest Hakkaido, jest lojalność wobec właściciela, a następnie odwaga i odporność na zimno. Ma predyspozycje do polowań, ale stał się doskonałym towarzyszem i psem stróżującym, ponieważ jest bardzo nieśmiałą i powściągliwą rasą w stosunku do obcych.
Jest to bardzo inteligentne zwierzę, więc jego szkolenie jest łatwe. Musi jednak uznawać autorytet przywódcy stada, który musi być w stanie go wykształcić i być dla niego punktem odniesienia. Dlatego nie nadaje się dla tych, którzy nie mają doświadczenia w szkoleniu psów.
Jeśli jest dobrze zsocjalizowany, nie ma problemu z życiem z innymi zwierzętami, a także z kotami i małymi zwierzętami domowymi. Dobrze przystosowuje się do życia w mieszkaniu, ale musi często wychodzić na zewnątrz i dużo ćwiczyć, aby zachować formę.
Jego figlarna natura sprawia, że jest idealnym towarzyszem zabaw dla dzieci, z którymi cierpliwie współdziała, ale potrzebuje szacunku dla swojej przestrzeni i ciszy.
Wygląd psów rasy Hokkaido
Hokkaido to pies średniej wielkości, o wysokości w kłębie samca od 48 do 51 centymetrów i wadze od 20 do 25 kilogramów. Samice są zwykle nieco mniejsze. Ma potężne i muskularne ciało z solidną ramą. Jego proporcje są harmonijne, a budowa doskonała, ale nie ciężka. Jego chód jest luźny i lekki; jest szybki, a jego preferowanym chodem jest galop, z dobrym wydłużeniem tylnych kończyn.
Nogi są długie, mocne i silne, bardzo dobrze przystosowane do biegania w trudnym terenie. Ogon jest wysoki i bardzo gruby, zwykle noszony na grzbiecie lub zakrzywiony w sierp.
Czaszka Hokkaido jest szeroka i lekko płaska ze stożkowatym pyskiem. Ma silne szczęki, a jego język może być czarny lub niebieski. Uszy są małe, trójkątne i lekko pochylone do przodu, a stosunkowo małe oczy są trójkątne i rozstawione. Trufla jest zwykle czarna, ale u osobników o białym umaszczeniu może być również cielista.
Sierść ma długą, szorstką pierwszą warstwę i krótszy, bardziej miękki podszerstek, który umożliwia radzenie sobie w bardzo niskich temperaturach. Umaszczenie może być rude, czarne, ognistoczarne, białe, a także tygrysie i płowe z czarnymi końcówkami.
Pielęgnacja i zdrowie psów rasy Hokkaido
Rasa ta charakteryzuje się doskonałą odpornością i wytrzymałością. Jego średnia długość życia wynosi około 15 lat, co jest niezwykłym wiekiem, biorąc pod uwagę jego rozmiar. Nie jest podatny na żadne szczególne problemy zdrowotne, jest niezwykle odporny, wytrzymuje duże mrozy, a nawet zamiecie śnieżne, podczas gdy w czasie upałów jego aktywność musi być ograniczona do chłodniejszych godzin dnia. Nie ma problemów z nadwagą, jeśli jego zapotrzebowanie na ruch jest zaspokojone.
Należy wziąć pod uwagę, że rasa ta potrzebuje dużo ruchu i kilku wyjść dziennie, więc nie nadaje się dla osób leniwych lub starszych.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, należy ją szczotkować co najmniej 2 lub 3 razy w tygodniu, codziennie w okresie linienia. Należy również wziąć pod uwagę, że ma znaczną utratę włosów, nie tylko w okresie pierzenia.
