Początki rasy psów Kangal są bardzo stare. Pochodzi z Turcji, a konkretnie z prowincji Sivas, w dystrykcie Kangal, od którego bierze swoją nazwę, ale uważa się, że jego przodkowie zostali sprowadzeni do Turcji z Mezopotamii (dzisiejszy Irak) w czasach babilońskich. Zauważono jego uderzające podobieństwo do asyryjskich psów bojowych przedstawionych na płaskorzeźbach pałacu Assurnanipal w Niniwie, w dzisiejszym Iraku.
W Turcji rasa ta została następnie rozwinięta i ulepszona w celu dostosowania jej do lokalnych potrzeb. W rzeczywistości podjęto wysiłki, aby stworzyć psa zdolnego do wytrzymania ekstremalnych warunków klimatycznych. Na tych obszarach lata są bardzo gorące i suche, a zimy bardzo mroźne.
Jego duże rozmiary, odwaga i determinacja sprawiają, że jest to idealny pies obronny, który niczego się nie boi i nie cofa się w obliczu jakiegokolwiek zagrożenia lub niebezpieczeństwa. Jest więc idealnym psem pasterskim i w rzeczywistości jest używany głównie do tego celu. Nie prowadzi stad, ale broni ich i towarzyszy im w podróżach na duże odległości. Dlatego jest przyzwyczajony do chodzenia dużo, a także na dużych wysokościach.
Kangal w Turcji jest uważany za symbol narodowy, a także uznawany za jedną z najpotężniejszych i najsilniejszych ras psów na świecie. Na razie nie jest zbyt dobrze znany, ale podczas gdy w swojej ojczyźnie jest używany głównie jako pies pasterski, w pozostałej części świata zyskuje coraz większą popularność jako pies do towarzystwa i obrony.
Charakter psów rasy kangal
Pomimo potulnego, czułego, inteligentnego i spokojnego charakteru, pies ten nie jest odpowiedni dla każdego. Jest przyzwyczajony do pracy pod nieobecność właściciela nawet przez kilka dni, dzięki czemu rozwinął silny i niezależny charakter. Jest więc zdolny do podejmowania samodzielnych decyzji, ale zawsze proporcjonalnie do rzeczywistej powagi zagrożenia. Jest to typowy pies stróżujący, więc wykazuje naturalną nieufność wobec obcych, ale tylko do momentu, gdy jest pewien, że są dobrze akceptowani przez swojego pana.
Kangal jest również bardzo czułym i oddanym psem w stosunku do swojego właściciela i rodziny i jest w stanie rozwinąć z nimi silne więzi emocjonalne. Rasa ta zazwyczaj bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi, z którymi żyje w harmonii. Wszystko to jednak zależy od dobrej wczesnej socjalizacji i odpowiedniej edukacji, aby zapobiec nadopiekuńczości, agresji i niekontrolowanemu zachowaniu.
Dlatego nie jest to pies łatwy do wyszkolenia, w rzeczywistości jest zalecany dla doświadczonego właściciela, który ma możliwość i czas, aby zapewnić mu szkolenie, ćwiczenia i stymulację, których potrzebuje. Dlatego absolutnie nie jest psem płaskim i potrzebuje dużo miejsca, zarówno ze względu na swój rozmiar, który jest bardzo duży, jak i ze względu na jego stosunek do zewnątrz, do którego zawsze był przyzwyczajony. Musi więc mieszkać z rodziną, która spędza dużo czasu na świeżym powietrzu, na łonie natury, w odosobnionych, cichych miejscach. I ewentualnie mieszkać w bardzo dużym, ale ogrodzonym miejscu; należy również wziąć pod uwagę, że rasa ta jest bardzo podatna na kopanie dziur.
Jeśli chodzi o jego temperament, chociaż jest poważny i zdeterminowany, jest również bardzo czuły w stosunku do swojego ludzkiego towarzysza, ale nie lubi dużego kontaktu fizycznego i długotrwałego przytulania. Jeśli nie jest socjalizowany we właściwy sposób, może mieć problemy z obcymi i psami, zwłaszcza tej samej płci.
Wygląd psa rasy kangal
Kangal jest psem dużej rasy, wysokość w kłębie samca waha się od 75 do 85 centymetrów i waży od 50 do 70 kilogramów, a zdarzały się egzemplarze, które osiągały około 100 kilogramów. Samica jest zwykle nieco mniejsza.
Jego wygląd jest imponujący i majestatyczny, z proporcjonalnym i muskularnym ciałem, szerokimi ramionami i głęboką klatką piersiową. Jest zwarty i obdarzony dużą szybkością; w rzeczywistości, pomimo dużej i imponującej postury, kangal jest zwinny i zaskakująco silny. Ogon jest długi i gruby, noszony wysoko, gdy jest czujny, i zawinięty do tyłu, szczególnie u samców.
Głowa jest imponująca, czaszka jest płaska, bardzo szeroka i ma lekko wydłużony pysk. Trufla jest duża, w kolorze czarnym lub brązowym. Oczy, proporcjonalnie do głowy, są małe i ciemne, dobrze rozstawione i w kształcie migdałów. Są bardzo wyraziste i głęboko osadzone. Uszy są średniej wielkości, trójkątne, z zaokrąglonym końcem i zwisają po bokach głowy. Są wysoko osadzone, gdy pies jest w centrum uwagi.
Najważniejszą cechą tej rasy jest sierść; to właśnie ona pozwala nam odróżnić kangala od owczarka anatolijskiego. U kangala jest krótka i bardzo gęsta, z dość gęstym i grubym podszerstkiem. Ma długość od 3 do 7 centymetrów i mocną, szorstką teksturę. Włos jest dłuższy na szyi i ramionach, szczególnie u osobników żyjących w zimnym otoczeniu.
Tradycyjnie płowe umaszczenie jest zazwyczaj jednobarwne, a oprócz płowego może występować również szare lub białe. Sierść może mieć również białe plamki na klatce piersiowej i łapach. Na pysku znajduje się zwykle czarna lub bardzo ciemna maska, a uszy są również ciemniejsze.
Pielęgnacja i zdrowie psów rasy kangal
Kangal jest zdecydowanie rustykalnym psem o niewielkich potrzebach. Jest zdecydowanie wytrzymały i zwykle żyje w doskonałym zdrowiu powyżej 14 roku życia. Wymaga dużej aktywności fizycznej i ceni sobie długie spacery po górach, dzięki czemu jest dobrym towarzyszem pieszych wędrówek. Jak wszystkie psy tej wielkości, oprócz najczęstszych chorób może cierpieć na tłuszczaki, skręt żołądka, dysplazję stawu biodrowego lub łokciowego oraz entropion.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, nie wymaga ona specjalnej troski, wystarczy regularne szczotkowanie i okresowa kontrola sierści pod kątem pasożytów. Jednak w okresie linienia najlepiej byłoby szczotkować go codziennie.
Jeśli chodzi o karmienie, wymaga zdrowej i kompletnej diety, która pozwoli mu utrzymać idealną wagę. Należy również wziąć pod uwagę, że ma on dość istotne potrzeby żywieniowe, biorąc pod uwagę jego rozmiar, więc przed adopcją należy również pomyśleć o ekonomicznym aspekcie jego utrzymania.
