Dlaczego słońce wschodzi i zachodzi? A gwiazdy są tylko pinheads w płaszczu nocy? Kto wie? Wiem tylko, że… Odkąd urodziłeś się inny… Człowiek będzie się ciebie bał, będzie cię gonił wszędzie, jak ludzie w twojej wiosce.
Zdanie, które właśnie przeczytałeś jest cytatem z filmu góralskiego, który jest tylko jednym z moich ulubionych filmów, w którym wystąpił irlandzki aktor Sir Thomas Sean Connery.
Pracowałem, stukając w klawisze w moim notesie, gdy usłyszałem wiadomość, która mnie zszokowała. Nie mogłem w to uwierzyć, wiadomości wydawały mi się absurdalne i chciałem sprawdzić praktycznie każdą znaną mi stronę informacyjną, aby upewnić się, że jest ona prawdziwa.
Źródło: https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-54761824
Sean Connery umarł Powtarzałem w myślach, jakby starając się przekonać niesamowitego przyjaciela o prawdziwości wiadomości zbyt złe, aby być przyjęte.
Wielu zapamięta go jako Jamesa Bonda w 007 roku, ale on był czymś więcej.
Jest powód, dla którego wybrałem zdjęcie i zdanie z filmu „Góral”. Zawsze wyznawał, że jest po stronie niepodległości Szkocji i nawet tatuował na ramieniu słowa „Szkocja na zawsze”, został również nazwany Sir przez królową Elżbietę.
Nigdy nie mówił chętnie o swoim życiu prywatnym i dlatego w tym artykule, z szacunku dla jego pamięci i tej woli, nie będziemy o tym pisać.
Zagrał dziesiątki ról o niezwykłej charyzmie. Kto nie pamięta jego uśmiechu, jego wyglądu i sposobu mówienia? Niezliczone były jego filmy, z których ostatnim była „legenda o niezwykłych mężczyznach”.
Występował również w telewizji, teatrze, pracował jako aktor głosowy, radiowiec, reżyser, narrator i wiele innych rzeczy. Wyposażony w znakomity humor, został nazwany najseksowniejszym mężczyzną stulecia przez magazyn „People”. I wydaje się, że mój partner też się z tym zgadza.
Tylko po to, by zrozumieć, mógł sobie pozwolić na odrzucenie części „Władcy pierścieni” Gandalfa i sagi „Harry Potter” Albusa Dumbledore’a. Mówią, że zrobił to, bo nie rozumiał charakteru Gandalfa i nie wierzył w sagę o Harrym Potterze. Osobiście uważam, że postąpił słusznie, nie widziałabym go na ich miejscu, bo miał inną charyzmę.
W rzeczywistości doceniamy go za to, że grał takie role jak Richard Lwie Serce w filmie Robin Hood obok Kevina Costnera czy ojca Indiany Jonesa.
Są też tacy, którzy twierdzą, że jego marzeniem w szufladzie było być piłkarzem, a nie aktorem. Dla szczęścia nas, cinefilów, życie zarezerwowało dla niego inne przeznaczenie, choć i on ciężko pracował w dziedzinie sportu.
Był bardzo aktywny w obronie środowiska naturalnego jako członek Komitetu Doradczego Organizacji Ochrony Środowiska Morskiego zwanego Pasterzem Morskim (Sea Shepherd).
Sean Connery opuścił świat filmu po operacji na raka nerki. I tak moi przyjaciele, zapamiętajmy go za tego wielkiego człowieka, którym był. Jedna z niewielu osób, których sztuka przetrwa czas i uczyni go nieśmiertelnym.
Kino
– The King’s Weapons (Lilacs in the Spring), reż. Herbert Wilcox (1954) – bez akredytacji
– Gangsters Club (No Road Back), reżyseria: Montgomery Tully (1957)
– Hell Drivers, reżyseria: Cy Endfield (1957)
– The Great Grey Door (Time Lock), reż. Gerald Thomas (1957)
– Bandyta Epirusa (Akcja Tygrysa) w reżyserii Terence’a Younga (1957)
– Ecstasy of Love – Operacja Miłość (Inny czas, inne miejsce), reż. Lewis Allen (1958)
– Titanic, szerokość geograficzna 41 północ (A Night to Remember), reżyseria: Roy Ward Baker (1958) – nie posiada akredytacji
– Darby O’Gill and the Little People, reż. Robert Stevenson (1959)
– Największa przygoda Tarzana w reżyserii Johna Guillermina (1959).
– Sekcje zabójstw w Scotland Yardzie (The Frightened City), reżyseria John Lemont (1961)
– A 077, z Francji bez miłości (Na skrzypcach), reż. Cyril Frankel (1961)
– The Longest Day, reż. Ken Annakin (1962)
– Agent 007 – Licencja na zabójstwo (Dr. No), wyreżyserowana przez Terence’a Younga (1962)
– A 007, Z Rosji z Miłością, w reżyserii Terence’a Younga (1963)
– Kobieta ze słomy w reżyserii Bazylego Deardena (1964)
– Marnie, w reżyserii Alfreda Hitchcocka (1964)
– Agent 007 – Goldfinger Mission (Goldfinger), reżyseria: Guy Hamilton (1964)
– The Hill of Dishonor, w reżyserii Sidneya Lumeta (1965)
– Agent 007 – Thunderball (Thunderball), reżyseria: Terence Young (1965)
– Wspaniały łotr (A Fine Madness) w reżyserii Irvina Kershnera (1966)
– Un mondo nuovo (Un monde nouveau), reżyseria: Vittorio De Sica (1966) – nie akredytowany
– Agent 007 – You Only Live Twice, reżyseria Lewis Gilbert (1967)
– Shalako, reż. Edward Dmytryk (1968)
– Czerwony namiot (Krasnaja palatka) w reżyserii Michaiła Kalatoziszwilego (1969)
– The Conspirators (Molly Maguires), reż. Martin Ritt (1970)
– Rekordowy napad w Nowym Jorku (The Anderson Tapes) w reżyserii Sidneya Lumeta (1971)
– Agent 007 – A cascade of diamonds (Diamonds Are Forever), reż. Guy Hamilton (1971)
– Odbicia w ciemnym lustrze (The Offence), reż. Sidney Lumet (1972)
– Zardoz, reżyseria: John Boorman (1974)
– Okup, stan wyjątkowy za porwanie (Ransom), reż. Nils Tahivik (1974)
– Morderstwo w Orient Expressie, reż. Sidney Lumet (1974)
– Wiatr i lew, reż. John Milius (1975)
– The Man Who Would Be King, w reżyserii Johna Hustona (1975)
– Robin i Marian (Robin i Marian), reż. Richard Lester (1976)
– Następny człowiek (The Next Man), reż. Richard C. Sarafian (1976)
– Ten ostatni most (A Bridge Too Far), reżyseria Richard Attenborough (1977)
– 1855 – Pierwszy wielki napad na pociąg w reżyserii Michaela Crichtona (1979)
– Meteor, reżyseria: Ronald Neame (1979)
– Kuba, reżyseria: Richard Lester (1979)
– Zero Atmosfery (Outland), reż. Peter Hyams (1981)
– Time Bandits, reż. Terry Gilliam (1981)
– Deadly Target (Wrong Is Right), reżyseria Richard Brooks (1982)
– Pięć dni jednego lata, reżyseria: Fred Zinnemann (1982)
– Never Say Never Again, reż. Irvin Kershner (1983)
– Miecz Walecznego – Legenda o Sir Gawainie i Zielonym Rycerzu, reż. Stephen Weeks (1984)
– Highlander – Ostatni nieśmiertelny (Highlander), reż. Russell Mulcahy (1986)
– Nazwa róży, wyreżyserowana przez Jean-Jacquesa Annauda (1986)
– The Untouchables – The Untouchables, reżyseria Brian De Palma (1987)
– Prezydium – Scena zbrodni (The Presidio), w reżyserii Petera Hyamsa (1988)
– Discovering Dad (Memories of me), reż. Henry Winkler (1988) – nie akredytowany
– Indiana Jones i ostatnia krucjata w reżyserii Stevena Spielberga (1989)
– Family Business, reżyseria: Sidney Lumet (1989).
– The Hunt for Red October, reż. John McTiernan (1990)
– Dom Rosji, reżyseria: Fred Schepisi (1990)
– Highlander II – The Quickening, reż. Russell Mulcahy (1991)
– Robin Hood – Książę Złodziei, reż. Kevin Reynolds (1991)
– Mato Grosso (Człowiek medycyny), reżyseria: John McTiernan (1992)
– Rising Sun, reż. Philip Kaufman (1993)
– W poszukiwaniu czarownika (Dobry człowiek w Afryce), reż. Bruce Beresford (1994)
– Just Cause, wyreżyserowany przez Arne’a Glimchera (1995)
– Pierwszy Rycerz w reżyserii Jerry’ego Zuckera (1995)
– The Rock, reżyseria: Michael Bay (1996)
– The Avengers – Special Agents (The Avengers), reżyseria Jeremiah S. Chechik (1998)
– Jokes of the Heart (Playing by Heart), reż. Willard Carrol (1998)
– Uwięzienie, wyreżyserowane przez Jona Amiela (1999)
– Discovering Forrester (Znalezienie Forrestera), reżyseria Gus Van Sant (2000)
– Liga Dżentelmenów Nadzwyczajnych, kierowana przez Stephena Norringtona (2003)
Telewizja
– Dixon of Dock Green – serial telewizyjny, 1 odcinek (1956)
– Sailor of Fortune – serial telewizyjny, 1 odcinek (1956)
– Potępiony, autorstwa Patricka Alexandra – film telewizyjny (1956)
– Program Jack Benny – serial telewizyjny, 1 odcinek (1957)
– BBC Sunday-Night Theatre – serial telewizyjny, 1 odcinek (1957)
– ITV Television Playhouse – serial telewizyjny, 1 odcinek (1957)
– Blood Money, reż. Ralph Nelson – film telewizyjny (1957)
– Anna Christie – film telewizyjny (1957)
– Zakochane kobiety, reż. Julian Amyes i Joan Kemp-Welch – film telewizyjny (1958)
– Teatr Fotelowy – serial telewizyjny, 1 odcinek (1958)
– Disneyland – serial telewizyjny, 1 odcinek (1959)
– ITV Play of the Week – serial telewizyjny, 5 odcinków (1959-1960)
– An Age of Kings – serial telewizyjny, 5 odcinków (1960)
– Bez Graala – film telewizyjny (1960)
– Riders to the Sea, reż. George R. Foa – film krótkometrażowy (1960)
– Makbet w reżyserii Paula Almonda – film telewizyjny (1961)
– Anna Karenina, reż. Rudolph Cartier – film telewizyjny (1961)
– Adventure Story, reż. Basil Dearden – film telewizyjny (1961)
– Teatr sobotniej nocy ITV – serial telewizyjny, 1 odcinek (1969)
– Mężczyzna z gatunku, reż. Charles Jarrott – film telewizyjny (1969)
– España campo de golf (dokument), reż. Raúl Peña – film telewizyjny (1972)
– The Dream Factory (dokument), reż. Michael Negrin – film telewizyjny (1975)
– Wolność: Historia nas – serial telewizyjny, 1 odcinek (2003)
Teatr
– Sixty Glorious Years, reż. Robert Nesbitt (1953)
– Południowy Pacyfik, reżyseria Joshua Logan (1953)
– Świadek prokuratury, reż. Robert Henderson (1955)
– Punkt odlotu, reżyseria: Frederick Farley (1955)
– Czarownica w czasie, reż. Robert Henderson (1955)
– The Good Sailor, reż. Frith Banbury (1956)
– Bacchae w reżyserii Minosa Volanakisa (1959).
– Muszla morska, wyreżyserowana przez Henry’ego Kaplana (1959)
– Anna Christie, reżyseria: Douglas Seale (1960)
– Nadzy (Dressing the Naked), reżyseria Minos Volanakis (1960)
– Judyta, reż. Christopher Fry (1962)
– Doubler lub narrator
– Sean Connery’s Edinburgh (dokument telewizyjny) (1981)
– G’olé!, wyreżyserowany przez Toma Clegg’a (1982)
– Serce smoka, reż. Rob Cohen (1996)
– Z Rosji z Miłością (James Bond 007: Z Rosji z Miłością) (gra wideo) (2005) – James Bond
– Sir Billi, reżyseria: Sascha Hartmann (2012)
Radio
– Po pogrzebie, wyreżyserowanym przez Iana Cottrella (1986)
Dyrektor
– The Bowler and the Bunnet (dokument telewizyjny) (1967)[22].
– I’ve Seen You Cut Lemons (1969)
– Edynburg Seana Connery’ego (dokument telewizyjny) (1981)[22].
Producent
– The Bowler and the Bunnet (dokument telewizyjny) w reżyserii Seana Connery’ego (1967)
– Mato Grosso (Człowiek medycyny), reżyseria: John McTiernan (1992)
– Rising Sun, reż. Philip Kaufman (1993)
– Just Cause, wyreżyserowany przez Arne’a Glimchera (1995)
– The Rock, reżyseria: Michael Bay (1996)
– Sztuka (praca teatralna), reż. Matthew Warchus (1998)
– Uwięzienie, wyreżyserowane przez Jona Amiela (1999)
– Discovering Forrester (Znalezienie Forrestera), reżyseria Gus Van Sant (2000)
– Liga Dżentelmenów Nadzwyczajnych, kierowana przez Stephena Norringtona (2003)
– Sir Billi, reżyseria: Sascha Hartmann (2012)
Dyskografia
– Pretty Irish Girl, reż. Oliver Wallace i Lawrence Edward Watkin (1959) (z filmu Darby O’Gill i Król Goblinów)
– Zespół Ballamaquilty’s Band, motyw tradycyjny (1959) (z filmu Darby O’Gill i król goblinów)
– Piotr i wilk (Pierino i wilk), autor: Sergej Sergeevič Prokof’ev (1966) (głos narracyjny)
Nagrody filmowe
– Nagrody Akademii: 1988 – Najlepszy aktor drugoplanowy dla The Untouchables – The Untouchables;
– Nagroda Tony’ego: 1998 – Najlepszy aktor w sztuce (spektakl teatralny);
– Nagrody Filmowe Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA Awards): 1988 – najlepsza główna rola aktorska za Imię Róży; 1998 – stypendium Akademii;
– Bambi Awards: 1985 – International Film Award;
– Blockbuster Entertainment Awards: 1997 – Ulubiony aktor wspomagający (Action/Adventure) dla The Rock
– Nagroda Christophera: 2001 – Najlepszy film za odkrycie Forrestera;
– Deutscher Filmpreis: 1987 – Najlepszy pierwszoplanowy aktor w filmie The Name of the Rose;
– Europejskie Nagrody Filmowe: 1999 – nagroda dla najlepszego europejskiego aktora za uwięzienie; 2005 – nagroda za całokształt twórczości;
– Nagroda Amerykańskiej Gildii Reżyserów: 1987 – D.W. Griffith Awards for Best Supporting Actor for The Untouchables;
– Złoty Glob: 1972 – Henrietta Men’s Award (ex aequo z Charlesem Bronsonem); 1988 – Najlepszy aktor drugoplanowy za „Nietykalnych”; 1996 – Cecil B. DeMille – Nagroda za całokształt twórczości;
– Nagroda Jowisza: 1986 – Najlepszy Międzynarodowy Aktor za Imieniem Róży; 1989 – Najlepszy Międzynarodowy Aktor za Indiana Jonesa i Ostatnią Krucjatę;
– Nagrody Koła Krytyków Filmowych Kansas City: 1987 – Najlepszy aktor drugoplanowy za film „The Untouchables”;
– Laury: 1964 – za najlepszy debiut aktorski; 1965 – Złoty Laur za Spektakl Filmu Akcji dla Agenta 007 – Misja Goldfingera; 1966 – Złoty Laur za Spektakl Filmu Akcji za Operację Grom;
– London Critics Circle Film Awards: 1988 – Actor of the Year for The Untouchables;
– MTV Movie Awards: 1997 – Najlepsza para filmowa za film „The Rock” z Nicolasem Cage’em;
– Nagroda Krajowej Rady Recenzyjnej: 1987 – Najlepszy aktor drugoplanowy za „Nietykalnych”; 1993 – Nagroda za całokształt twórczości;
– Online Film & Television Association Awards: 1997 – Najlepszy aktor głosowy dla Dragonheart;
– Nagrody Satelitarne: 2001 – Najlepszy aktor wspierający dla Discovering Forrester;
– Variety Club of Great Britain: 1965 – Silver Heart for Best Actor of the Year; 1989 – Silver Heart for Best Actor of the Year;
Inne nagrody za całokształt twórczości
– American Cinematheque Gala Tribute – 1992 r.
– Amerykański Instytut Filmowy – 2006 r.
– BBC Scotland – Man of the Year – 1991
– CinEuphoria Awards – 2011
– Nagroda David di Donatello – David specjalny za całokształt twórczości – 1977 r.
– Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rzymie – Marc’Aurelio d’oro alla carriera – 2006 r.
– Film Society of Lincoln Center – 1997
– International Grand Prix of Entertainment (Telegatto) – 2002 r.
– Hasty Pudding Theatricals – 1984
– Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach – 2002 r.
– Kennedy Center Wyróżnienia – 1999
– Międzynarodowy Festiwal Filmowy Palm Springs – 2001
– Royal Scottish Academy of Music and Drama – Fellowship – (1984)
– Saturn Award (Złoty Zwój) – Całokształt twórczości – 1995
– ShoWest Convention – 1982 (nagroda Specjalna Światowa Gwiazda Roku) i 1999 (nagroda za całokształt twórczości)
Nagrody akademickie
– Honorowy dyplom literacki, Heriot-Watt University of Edinburgh (1981)
– Człowiek Roku, Uniwersytet Harvarda (1984)
– Honorowy stopień naukowy w dziedzinie literatury, Uniwersytet św. Andrzeja (1990)
Wyróżnienia
– Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego;
– Rycerz Bachelor;
– Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja);
– Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) ;
– Wielki Oficer Orderu Manuela Amadora Guerrero (Panama);
Źródło: Wikipedia
